OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Małe jest piękne. Legnica.

Jadąc do Legnicy myślałam tylko o jednym: zobaczyć TEN budynek. Nie obchodził mnie rynek, kościoły, ratusze, zamek(!). Nie! Jedyne, co mnie interesowało to kamienica, której zdjęcie, zobaczyłam kiedyś w Internecie.

Tym obiektem był Dom Pod Przepiórczym Koszem.

zbliżenie na cylindryczny wykusz domu pod przepiórczym koszem, legnica

Gdy dotarliśmy na miejsce, zaczęły się poszukiwania. Legnica spodobała mi się od razu lecz na moje „nieszczęście” obejrzeliśmy chyba już wszystko, co mogliśmy, a tego domu jak nie było – tak nie ma!

Już prawie pogodzona z losem, że nie będzie mi dane ujrzeć tego budynku, znienacka się pojawił.

Byłam w szoku. Ta kamienica jest… raczej mała. No dobra – może nie jakaś maleńka, ale to powyższe zdjęcie trochę oszukuje! Czy się mylę? Wykusz wydaje się potężny.

Jak to wygląda w rzeczywistości?

widok na część Rynku, po prawej Dom pod Przepiórczym Koszem, Legnica
Kamienica znajduje się na Rynku pod nr 38 (tak, my zwiedzamy „od końca”. Na Rynek trafiliśmy w ostatniej kolejności :D). Bardzo nie pasuje do pozostałej zabudowy, która jest rodem z PRL :(

Małe jest piękne.

Budynek pochodzi z XIV w. W połowie XVI w. został przebudowany i z tego okresu pochodzi szczytowa ściana, która pokryta jest sgraffitem (rysunki przedstawiają m.in. „świat na opak”, w którym to zające polują na myśliwych). Dekoracja odkryta została dopiero na początku XX wieku. Od razu wyróżnia się na tle okropnej wielkopłytowej zabudowy. Jednak elementem najbardziej przyciągającym wzrok jest bez wątpienia mały, kochany, cylindryczny narożny wykusz. To od niego pochodzi nazwa „pod przepiórczym koszem”.

dwa zdjęcia ukazujące detal wykusza cylindrycznego na domu

 


 

KĄCIK ARCHITEKTONICZNY

 

Wykusz – wystający z lica ściany nadwieszony i zadaszony fragment budynku. A bardziej naukowo: „zamknięta dobudówka przy fasadzie albo narożniku domu, przeważnie nadwieszona, może mieć wysokość kilku kondygnacji (…) W późnym gotyku, renesansie i neobaroku (XIX w.) wykusz jest szczególnie lubianym elementem wystroju domu” (źródło: W. Koch „Style w Architekturze”).

Sgraffito – technika znana już w starożytności, bardzo popularna w renesansie, polegająca na nakładaniu kilku warstw różnego koloru tynku i zeskrobywaniu go tworząc jakiś wzór.

Kilka przykładów tej techniki (byłabym chora, gdyby to nie była Praga!): słoneczny dzień na Placu Staromiejskim w Pradze, po lewej grajek, po prawej wielu gapiówPraga – Rynek Staromiejski (Staroměstské náměstí), tuż obok Zegara Orloj

widok na dawną Salę do gry w piłkę w Ogrodach Królewskich w Pradze, na przodzie dynamiczna rzeźba "Alegoria Nocy" M. BraunaPraga – Sala do gry w piłkę (Míčovna) w Ogrodach Królewskich (Královská zahrada)

uliczka w Pradze, na pierwszym planie zaokrąglony budynek, a na nim freskiPraga – ul. Kanovnická

Dominika Rau-Walczak

Z wykształcenia jestem architektką, a zawodowo spełniam się przy renowacji zabytków. Prywatnie - kocham Pragę, starą architekturę oraz święty spokój. Zapraszam Cię do mojego świata! ☺️

2 comments
  1. Obfotografowalam ta kamienice, bedac w Legnicy. Wtedy jeszcze nic o niej nie wiedzialam, a teraz , po przeczytaniu caklego postu jestem chyba akspertem :D

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *