Pierwsze koty za płoty.
Co to jest Obecní dům? Szczerze mówiąc, podchodziłam do tego budynku jak pies do jeża. Kiedy pierwszy raz byłam w Pradze, praktycznie nie zwróciłam na niego uwagi. Co prawda: mieści się w centrum miasta i przechodziłam obok niego nie raz, nie dwa… ale… coś mnie w nim drażniło. Dziwny kształt, dziwna elewacja, a szczególnie ta “część kulminacyjna” – niby wysunięta do przodu, ale ta mozaika jakaś taka wklęsła.
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Widok od wschodu. Zdjęcie: Petr Šmerkl, Wikipedia
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Po lewej: Brama Prochowa (Prašná brána) zdjęcie: Jorge Royan, źródło: klik
Podejdźmy bliżej…
Tak. Tutaj możemy dostać olśnienia :-)
Przyglądając się detalom z bliska można trochę dostać oczopląsu. Można też się niebotycznie zakochać. Mnie spotkało to drugie. Secesja jakoś we mnie uderzyła niesamowitą mocą. Szczególnie taka mocno rozwinięta, gdzie detal jest na każdym kroku.
Patrząc z daleka nie dojrzymy wielu smaczków. Przyjrzyjcie się dachówce. Jak misternie została ułożona i jaki piękny brązowy wzorek uzyskano:
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze, Zbliżenie na kopułę. Zdjęcie: Øyvind Holmstad, źródło: klik
Detale, detale…
Kiedyś, w zamierzchłych czasach, gdy chodziłam na kurs przygotowujący do matury z historii sztuki, usłyszałam zdanie, które do tej pory za mną chodzi:
“W secesji można bardzo łatwo się zatracić.”
Niesamowicie bogate zdobienia, ornamenty roślinne, faliste linie, skrupulatnie wyrzeźbione detale. To wszystko sprawia, że w secesji naprawdę można się zakochać. Dla mnie bardzo ciekawym faktem jest to, że… to wszystko zaprojektowane zostało przez facetów. Secesja wydaje się być wybitnie kobiecym stylem. Szczególnie ta kwiecista. A tutaj mamy takich artystów jak: Alfons Mucha, Mikoláš Aleš, Jan Preisler, Ladislav Šaloun, Max Švabinský czy Mikoláš Aleš – to wszystko są panowie! :-)
Czy ktoś ma teorię na ten temat? Dlaczego w secesji najbardziej wsławili się mężczyźni?
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze, Zbliżenie na centralny punkt budynku: ozdobne wejście, a nad nim balkon. Zdjęcie: Jorge Royan, źródło: klik
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Zbliżenie na balkon. Zdjęcie: Øyvind Holmstad, źródło: klik
Wejdźmy do środka.
Tutaj nadal jest mocno strojnie. Mahoniowe meble, oryginalne zachowane lampy, freski. W takim klimacie możemy zjeść (nie jadłam, nie wiem czy smacznie, ale pewnie drogo) lub posłuchać koncertu (też nie byłam – muszę to koniecznie nadrobić!).
Restauracja:
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Restauracja. Zdjęcie: Jorge Royan, źródło: klik
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Restauracja.
Sala koncertowa im. Fryderyka Smetany:
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Sala im. Fryderyka Smetany. Zdjęcie: Jorge Royan, źródło: klik
I inne widok z wnętrza:
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Fresk na suficie. Zdjęcie: Jorge Royan, źródło: klik
Miejski Dom Reprezentacyjny = Obecní dům w Pradze. Witraż. Zdjęcie: Tony Hisgett, źródło: klik
Obecní dům, czyli Miejski Dom Reprezentacyjny mieści się przy Placu Republiki (Náměstí Republiky). Na poniższej mapce możecie zobaczyć jego usytuowanie.
Przechadzka z Rynku Staromiejskiego zajmie nam 5 minut (450m ulicą Celetną):
Lubicie secesję? Co sądzicie o tym budynku?
Czy jest ktoś, kto tak jak ja, mógłby godzinami wgapiać się w te detale? :-)
A może wręcz przeciwnie? Za dużo detali i im mniej tym lepiej?
Dominika Rau-Walczak
Miłośniczka architektury i zwiedzania (w szczególności Polski i Czech). Od kilku lat zakochana w Pradze.
- WWW |
- Google+ |
- Więcej postów (164)
mogą Cię zainteresować:
4 komentarze
Trafiłam tu z innego bloga, szukając dodatkowych informacji o Pradze (w której byłam już przynajmniej trzy razy i “podstawy” są mi znane).
Zabrakło mi informacji o możliwości zwiedzania Obecni Dum w środku, bo na takie zwiedzanie mam właśnie ochotę i chciałam się czegoś dowiedzieć (czy warto, jak długo trwa, czy inni turyści nie przeszkadzają w zwiedzaniu, bo przecież w niektórych miejscach wpuszczanych jest tylu turystów, że o zobaczeniu miejsca w spokoju właściwie nie ma mowy.
Blog ciekawy, gratuluję!
Cześć Karo :) To prawda, nie napisałam o zwiedzaniu Domu, zaktualizuję to w weekend. Ale już Ci mówię jak sprawa się ma: bilet normalny kosztuje 290 Kč, ulgowy 240 Kč (dzieci do 18 r.ż., studenci do 26, seniorzy powyżej 60 lat), rodzinny 500 Kč (1-2 dorosłych + 1-3 dzieci do 18 r.ż.), możliwość robienia zdjęć 55 Kč. Jeśli chodzi o samo zwiedzanie – jeszcze nie byłam w środku, dlatego o wrażeniach nie napisałam. Ale na pewno dam znać, gdy obejrzę wnętrza. Planuję tam się zjawić przy najbliższej wizycie w Pradze (październik – listopad). Pozdrawiam serdecznie :-)
Budynek rzeczywiscie specyficzny na pierwszy rzut oka. Szkoda, ze nigdy nie bylam w srodku bo widze, ze warto.
Cudo budo!! Przy najbliższej wizycie w Pradze znowu go odwiedzę i powzdycham :D