Jesienne, praskie urywki

Nadeszła jesień. Z dnia na dzień zrobiło się nostalgicznie i nawet, gdy świeci słońce, jest tak jakoś spokojnie, cicho… Pomyślałam sobie, że zrobię kilkutygodniowy cykl o jesieni w Pradze. W zeszłym roku pojechałam do czeskiej stolicy w połowie października, spędziłam tam bite dwa tygodnie na chodzeniu… wszędzie ;-) Mam dużo materiału.

Spieszmy się do ogrodów, zaraz będą zamknięte!

Październik w Pradze jest rewelacyjny. Wszystkie ogrody są jeszcze pootwierane (większość na sezon zimowy jest zamykana, czyli w terminie 1.11-31.03), tak więc w tym miesiącu jest ostatnia szansa, by zajrzeć do Ogrodów Królewskich, Ogrodów Pałacowych czy Ogrodów Wallensteina. Czasem zdarzy się deszcz, ale przeważnie świeci słońce. Nisko już osadzone dość leniwie oświetla fasady budynków, a wszechobecne kolory na drzewach dodają niepowtarzalnego uroku.

Dzisiaj zabieram Cię na mikroskopijny spacerek tuż przy Letohradku, czyli rezydencji księżniczki Anny Jagiellonki mieszczącej się w Ogrodach Królewskich. Chcę Ci pokazać miejsce, gdzie w jesiennym sezonie turyści, a przede wszystkim fotografowie, nawet Ci najwytrawniejsi z obiektywami na pół metra, zabijają się, by cyknąć rewelacyjną fotę.

Tuż przy wejściu na teren Zamku, wzdłuż ulicy Mariánské Hradby, przebiega linia tramwajowa nr 22 i 23 (notabene – to tramwaje mające najfajniejszą trasę przebiegającą przez samo centrum Pragi, polecam przejażdżkę). Wzdłuż torów rosną drzewa, które wiosną zaszczycają nas piękną, soczystą zielenią. A jesienią? Jest kolorowo! I właśnie w tym okresie napotkać tu możemy zatrzęsienie ludzi. Pozują pary młode, turyści i przechadzają się fotografowie – samotne wilki, które chcą uchwycić najlepszy moment. A który to? Ten, kiedy zbliża się tramwaj. I to nie byle jaki. Te nowsze modele nie mają “klimatu”. Czeka się na starszy okaz – Tatrę T3.

Jak zawsze, sprawa ma dwie strony medalu. Jedna to ta ładna, cukierkowa – że jest pięknie i można wrzucić sobie fajną fotkę na pulpit. Druga, mniej miła – bo motorniczy mają tu z delikwentami duży problem. Muszą zwalniać, puszczają długie światła i dzwonią na tych, co wchodzą na tory, bo przecież fota z boku jest niegodna ;-)

Wokół Letohradku

Jak już ponapawaliśmy się widokiem tramwaju w jesiennej aurze, skoczmy do Ogrodów Królewskich. Tutaj o każdej porze dnia i roku jest wspaniale. No ok – zimą się o tym nie przekonamy, bo jak już wiesz, ogrody są wtedy zamknięte. Ale każda inna pora? Wiosną: kwitną hortensje, tulipany. Latem: wszystko inne (sorry, nie znam się na kwiatach, ale uwierz mi, jest na czym oko zawiesić). A jesienią, jak to jesienią: szeleszczące liście pod nogami, kolorowe krzewy, leniwe słoneczko. Żyć, nie umierać.

Z tyłu Letohradku rozpościera się przyjemny widok na Chotkovy Sady. To alternatywa dla tych, co przyjeżdżają do Pragi zimą. Park jest wielkim skwerem, dostępnym przez cały rok, a na jego południowo-wschodnim krańcu znajduje się rewelacyjny widok na Malą Stranę (to miejsce pozostawię Ci do odkrycia samemu).

Scenka rodzajowa

Taki bonus, mam w zdjęciach, więc się podzielę :-) Siedząc na jednej z ławeczek tuż przed Letohradkiem ujrzałam parę młodą na sesji zdjęciowej podczas przerwy. Co jedli? Chlebičky :D To było tak baaaardzo czeskie! Kocham! :-)

Dominika Rau-Walczak

Z wykształcenia jestem architektem, prywatnie - miłośniczką Pragi i starej architektury.

• E-mail
|
• WWW
|
• Facebook
|
• Więcej postów (220)