Okolice Placu Pokoju w Pradze – bogactwo!

Przejdźmy się dziś do Pragi 2. To nadal centrum miasta, ale nie takie stare jak turystyczny szlak prowadzący z Rynku Staromiejskiego na Hradczany. Chodźmy na Náměstí Míru (czyli po polskiemu Plac Pokoju), a potem poszwendajmy się po jego okolicach.

 

Plac Pokoju? Bardzo warto!!

 

Trudne dobrego początki

Przyznam się Wam szczerze, że gdy pierwszy raz zjawiłam się na Placu Pokoju, to nie byłam jakaś oczarowana tym miejscem. Ot kościół, trochę kamienic, a przede wszystkim bardzo duży węzeł komunikacyjny: non stop jeżdżące tramwaje, dużo aut. No niezbyt klimatycznie (w porównaniu np. do Malej Strany, gdzie samochodów jest naprawdę niewiele, króluje tam cisza).

No ale dojrzałam do tego miejsca. Teraz, gdy wspominam Pragę, bardzo często przychodzą mi na myśl obrazy właśnie z okolic Placu Pokoju, mowa o Vinohradach.

 

Vinohrady – krótka historia dzielnicy

Krótka historia o tym miejscu znalazła się już we wpisie o ulicy Polskiej w Pradze (kto nie był – niech wchodzi!).

Ale przypomnę raz jeszcze:

Historia Vinohradów nie jest tak stara, jak innych części Pragi. Rozwój tego miejsca był krótki i szybki, przypadł na przełom XIX i XX w. Nazwa Vinohrady wzięła się od winnic założonych z inicjatywy Karola IV po założeniu Nowego Miasta. Winnice z biegiem lat podupadały. W XVIII w. na ich miejscu znajdowały się już różne gospodarstwa i letnie rezydencje, które mieściły się już za murami Wielkiej Pragi.

W połowie XIX w. zdecydowano o połączeniu posiadłości za bramami Nowego Miasta. Tam powstało samodzielne miasteczko Vinohrady (dzisiejsze tereny Vinohradów i Žižkova). W 1866 r. zburzono miejskie mury i nastał budowlany rozkwit. W 1875 r. doszło do rozdzielenia Vinohradów na Královské Vinohrady i Žižkov.

Od 1879 r. Královské Vinohrady były już miastem, a w 1920 r. stały się częścią Pragi. Od 1923 r. były miejską dzielnicą Praha XII o nazwie „Královské Vinohrady”, w roku 1949 dzielnica podzielona została na dwa dystrykty: Praha 2 i Praha 12. Największą ranę Vinohradom dała ustawa z 1960 r. o podzieleniu miasta, która rozdzieliła dzielnicę na obwody Praha 2, Praha 3 i Praha 10.

Po upadku komunizmu Vinohrady próbują odzyskać swój blask. Długo zaniedbane domy w dużej części zostały odnowione, powrócili do nich pierwotni właściciele. Dzielnica powolutku zaczyna być znowu prestiżowa…

(Powyższy tekst tłumaczyłam ze strony Vinohrady.cz)

Dzisiaj Vinohrady to chyba najdroższa dzielnica Pragi. Wynajem, czy kupno mieszkania w tym miejscu zarezerwowane jest dla najbardziej majętnych. Fajnie sobie pomarzyć :D

Detale, dla których można stracić głowę

Uwielbiam przyglądać się detalom. Zadzierajcie głowy do góry i oglądajcie!! Potem kark boli, co zrobić, coś za coś!

Jeśli jesteśmy już w tych rejonach, to proponuję Wam zahaczyć o dwa parki. Wiem, że w większości przypadków to niewykonalne… jeśli jedziecie do Pragi na 3-4 dni, to miejsc jest za dużo, by wszystkie je zobaczyć. No ale może akurat będziecie obok, na 15-20 minut zajrzeć i przejść się po zielonym terenie – super sprawa :-)

W obu przypadkach, w okolicach parków nadal znajdziemy przepiękne kamienice… 

 

Riegrovy Sady

Z Riegrovych Sadów rozpościera się piękny widok na katedrę św. Wita i czerwone dachówki Starego Miasta…

W okolicy Riegrovych Sadów zobaczycie np:

Po więcej pięknych zdjęć z tego miejsca zapraszam Was tutaj.

 

Drugim parkiem są:

 

Havlíčkovy sady

Troszkę tu kiczu, ale i tak jest przyjemnie. Na pewno ucieszą się z tego miejsca dzieci. Jest sztuczna grota, trochę wody. Dzieciom niewiele do szczęścia potrzeba :D

A w drodze do Havlíčkovych sadów możemy podziwiać takie posiadłości:

I takie kamienice:

 

---

Ach… aż mnie ciarki przeszły… chciałabym się teraz teleportować w to miejsce, choć na chwilę! :-) Życie byłoby od razu jakieś piękniejsze!

 

---

Zapomniałam o mapce!

Zaznaczyłam na niej Plac Pokoju, kilka ulic, które warto zobaczyć oraz dwa omawiane parki: